Gemeente Grobbendonk wil met aangepaste maatregelen de leefbaarheid in de wijk Langenheuvel aanpakken. Als eerste is de straat Langenheuvel zelf aan de beurt, andere straten zullen later volgen.

Vanuit een door het gemeentebestuur aangereikt kader ging het studiebureau op zoek naar een manier om dit kader op de best mogelijke manier in te vullen. Met een Powerpoint presentatie werd dit plan tijdens een infomoment voorgesteld aan de buurtbewoners. Bedoeling is om een draagvlak te creëren voor het plan. Hoewel de presentatie van het studiebureau startte met een eerste dia met als titel “participatiemoment”, was het meer een veredeld infomoment, waarbij de visie van het gemeentebestuur vertolkt en uitgewerkt werd door het studiebureau. Als inwoner van de wijk is de inbreng vrij beperkt.

Na de voorstelling konden de buurtbewoners aan drie tafels met een medewerker van het studiebureau het plan bespreken. Opvallend aan deze werkwijze is dat er al snel niet meer over het plan, maar over details van het plan gesproken wordt: kunnen landbouwvoertuigen nog passeren, wat met de onthaalmoeders die een parking voor de deur zien verdwijnen, is er aan deze of gene zelfstandige gedacht die extra plaats nodig heeft voor laden en lossen, …

#glosse deBurgers: Een evaluatie van de infoavond zou dan ook op zijn plaats zijn:

*Hoe tevreden ben je over de infoavond in het algemeen? (Schaal van 1 t/m 10)
*Heb je tijdens de infoavond voldoende informatie gekregen om goed geïnformeerd te kunnen deelnemen?
*Voelde je je betrokken bij de infoavond? Waarom wel of niet?
*Was er voldoende ruimte voor interactie en discussie?
*Waren de presentaties en uitleg helder en begrijpelijk?
*Heeft de infoavond uw kennis of begrip over het onderwerp vergroot?
*Hebt u de indruk dat u hebt kunnen bijdragen aan het uiteindelijke plan?

Een van de discussiepunten was de verkeersdrukte. De mensen van het studiebureau waren enkele keren ter plaatse geweest om het aantal voertuigen te tellen. Op zich bewonderenswaardig, maar het blijven momentopnames. Nochtans bestaan hier eenvoudige middelen voor, waarbij enkele inwoners van een straat via een scanner achter een raam zelf aan de slag gaan om de verkeersdrukte in kaart te brengen. Meer info vind je op www.telraam.net

Een ander discussiepunt was dat de heraanleg van de straat niet veel oplost, zolang er geen plan is voor de andere straten van de wijk. Een totaalvisie voor de ganse wijk is nodig.

Dat het anders kan bewijst de website van de Schepenstraat in Rotterdam. Deze straat werd heraangelegd door gebruik te maken van RTC (Right to Challenge) waarbij de buurtbewoners aan de slag gingen om samen de plannen voor een nieuwe straat uit te werken. Op de website van schepenstraat kan je alle info terugvinden, gaande van de eerste mails in 2014, over het definitief ontwerp van januari 2017 tot een “handboek zelfbeheer” en een “spoorboekje”.

#glosse deBurgers: Zelfbeheer is het vrijwillig onderhouden van delen van de buitenruimte door bewoners, waarbij het openbare karakter van het object gehandhaafd blijft.
Zelfbeheer gebeurt op vrijwillige basis op initiatief van bewoners zonder dwang of financiële vergoeding voor de gewerkte uren. De zorg van bewoners kan gaan over een stukje groen, maar ook over het schoon en veilig houden van hun woonomgeving.

Maar hoe kan dit in Grobbendonk praktisch aangepakt worden?

Zoals in één van onze vorige blogs reeds aangehaald, wordt er best gestart met het opstellen van een buurtnota. De inwoners bepalen zelf welke thema’s belangrijk zijn voor hun wijk. In dit geval zou mobiliteit best hoog kunnen scoren, net als voor bepaalde stukken van de wijk wateroverlast een heet hangijzer is.

Nadat de prioriteiten bekend zijn, gaan de inwoners van de wijk aan de slag in werkgroepen die elk een bepaald thema aanpakken. Dit gebeurt best onder begeleiding van een participatieambtenaar of organisaties die daar ervaring mee hebben. Alle ideeën, voorstellen en voorbeelden van elders worden daarna op papier gezet, waarna een studiebureau aan de slag kan om hieruit meerdere voorstellen te puren. Zij zorgen er ook voor dat één en ander aan de wetgeving voldoet en in aanmerking kan komen voor subsidies.

Deze voorstellen worden teruggekoppeld naar de inwoners van de wijk, zodat ze inzicht krijgen in wat er effectief haalbaar is. Uit deze voorstellen, en combinaties van voorstellen zal dan stilaan een plan tevoorschijn komen dat door de buurtbewoners als “het beste plan” aanzien wordt.

Nadat het studiebureau het uiteindelijke plan getekend heeft, kan dit doorgegeven worden naar de gemeenteraad en het college van burgemeester en schepenen. Nadat zij dit goedgekeurd hebben -er zal onder andere een budgetcontrole nodig zijn- kunnen de werken aanbesteed worden.

Interne Nota deBurgers #11

Laten we vooral de dingen bij hun juiste naam noemen. Een infomoment is een infomoment en geen participatiemoment. Een participatiemoment legt de lat veel hoger wat betreft de inbreng van de inwoners /burgers. Een simpele “zijn er nog vragen” voldoet niet meer. Daar kon je misschien eind vorige eeuw nog mee wegkomen, maar de mensen zijn ondertussen veel mondiger geworden en laten zich niet meer met een kluitje in het riet sturen.

Echte participatie, na decennia van alleenheerschappij van politici, krijg je niet zomaar omdat je eraan denkt of het van plan bent. Het vraagt bereidheid om de controle af te geven, veel begrip en doorzettingsvermogen. En natuurlijk advies, informatie en begeleiding van mensen die er veel van af weten. Uiteraard is een onafhankelijke moderator en procesbegeleider uitermate noodzakelijk.

Je zal ook verschillende trajecten moeten opstarten en doormaken om de burgers, na jaren van wantrouwen in de politiek, terug het vertrouwen te geven dat ze mee kunnen beslissen en het geen vermomde stemmenronselarij is, zoals de meeste “participatiemomenten” van de afgelopen jaren. Het deelnemende publiek zal moeten opgebouwd worden beginnend met enkelingen die het risico nemen. Als mensen zien dat het inderdaad echte participatie en inspraak is zullen ze de volgende keer met meer enthousiasme en vertrouwen hun kostbare tijd investeren. Klein beginnen, het proces en de burger vertrouwen!

Draagvlak zoeken is een zinloze bezigheid. Door echte participatie van onderuit wordt het draagvlak gevormd door het participatie- en inspraakproces. Het draagvlak is dan gewoon een gegeven.

deBurgers hebben zich altijd bereid getoond om iedereen die een participatieproject wil opstarten te ondersteunen en onafhankelijk te begeleiden met raad, daad en informatie. Voor of achter de schermen. deburgers is geen doel maar een middel.